NU HEB IK EEN VISIE, ....wat nu?
Als je een visie hebt en deze komt voort uit je toegang tot het transpersoonlijke stuk in jezelf, dan heb je enorm veel bereikt! Je weet wat je ten diepste vervult, en waar je het voor doet. Daarmee weet je dat je niet meer iets poogt te bewijzen voor iemand, maar dat je je eigen kompas volgt.
Toen ik mijn visie had, dacht ik dat ik er was. En er was ook veel bereikt. Daarna kwam ik op het punt dat ik eigenlijk niet wist hoe ik mijn visie een plek in mijn leven gaf. Er doemt een tweetal risico's op:
1. Te veel los laten: Je hebt je visie, en die laat je voor wat het is en hoopt er het beste van. Dit klinkt laconiek, maar contact houden met je visie en naar realisatie werken gaat niet van zelf.
2. Te veel vasthouden: Je maakt van je visie een must, en gaat hem als een project aanpakken. Dan kan het dat de stress toeslaat, en je alleen maar de ene slavendrijver (je 'ego versie' van visie) vervangen hebt door een andere (je hogere visie).
Daarmee is het nog niet zo eenvoudig om je visie te leven. Omdat ik daar zelf tegenaan gelopen ben, en met ondersteuning goed uit ben gekomen. Heb ik een programma ontwikkeld om je hierbij te supporten.
De intake voor dit programma is in principe alleen voor mensen die de andere trajecten doorlopen zijn ('Goed in je vel' en "Dit is het niet, wat dan wel', ofwel de gehele 'Be you Be happy @Work' methode.), dan wel een vergelijkbaar programma.